که زندگی به لب خشک باغ می بخشد
بهار… سبزی وگل نیست ! خنده های تو هست که زندگی به لب خشک باغ می بخشد
بهار… سبزی وگل نیست ! خنده های تو هست که زندگی به لب خشک باغ می بخشد
دردهایم را غصه هایم را از این به بعد به سنگ خواهم گفت… نه به آدمیان… آنها آدم اند و نمی فهمند… سنگ، سنگ است و نمی فهمد…
به وردپرس فارسی خوش آمدید. این نخستین نوشتهی شماست. میتوانید ویرایش یا پاکش کنید و پس از آن نوشتن را آغاز کنید!